Dag 11: The wheels goes round and round

De dag dat we Broughty Ferry gedag gaan zeggen en door tuffen naar Falkirk was aangebroken. Dit gebeurt natuurlijk pas na een zeer lekker schots ontbijtje. Zoals de gastvrouw al tegen ons zei, of course you will have a cooked breakfast, toen we een keuze moesten maken wat voor type ontbijt we wilden. The black pudding, bacon en eggs zijn weer heerlijk (ik vraag me af wanneer het gaat vervelen). Grappig trouwens dat bijna iedere plek waar we overnachten deze claim maakt: we have the beste black pudding! Het ontbijt gaat gepaard met een gezellig gesprek met de gastvrouw en een andere dame die er verblijft. De laatst genoemde was in Falkirk neergestreken vanwege de graduation van haar zoon en vertelde ronduit, ook over haar andere zonen. Beide dames hadden de motoren al zien staan en vonden dit erg gaaf. Kortom weer plezante gesprekken in de ochtend.

Na het ontbijt is het weer tijd om op te zadelen. Dit gaat steeds sneller. Deze keer gaat het vastsnoeren wel gepaard met de nodige zweetdruppels, want wat is het warm! Deze dag begint dan ook goed, een start met een stralende / brandende zon.

De rit zelf was iets saaier dan normaal. Dat komt doordat we nu aan de andere kant van het eiland beland zijn. Maar goed mopperen hoor je ons niet want het blijft mooi. De wegen zijn alleen vlakker en je ziet steeds vaker grote grasvelden. Het aantal schapen is ondertussen iets afgenomen en het aantal koeien is gestegen. Tijdens de rit besloot een buizerd een stukje met ons op te vliegen. Wat was dat gaaf. De saaier wegen werd tussendoor nog onderbroken door een tweetal bruggen waar we overheen moesten. Wat een beleving en immense bouwwerken! Mijn hoogtevrees liet ook nog even van zich horen want je kon op de brug zo naar beneden kijken. Afijn ik kijk vanaf dat moment dus stijf vooruit, maar had de super mooie spoorburg ook al gezien.

Zo verliep de rit redelijk soepel. Ik zeg soepel omdat ook aan positieve reeks aan ervaringen altijd even een onderbreking kan komen. Voor dit verhaal noem ik de onbekende in zijn pauperwagen even malloot X. Voor ons zat een vrachtwagen die niet de topsnelheid haalde maar zeker niet zacht reed. Malloot X zat al enige tijd als 4e in de rij en voor ons rijdend zich overduidelijk te ergeren aan de traagheid van de stoet. Na menig onderbroken pogingen om de gehele stoet in te halen, was daar dan toch het moment om de inhaalactie te proberen. Uiteindelijke slaagde malloot X in de buurt van een bocht en op een tweebaansweg zich voor de vrachtwagen te gooien. Dit ging maar net goed want het tegemoet komend verkeer had deze beste malloot X ook verkeerd ingeschat. Verder moet ik zeggen dat het rijden zeer plezierig is. Iedereen is een gentleman in het verkeer en de rotondes wat toch een beleving blijft, worden iedere keer weer succesvol gerond maar zeker door de socialiteit van de overige weggebruikers die je ruimte genoeg geven. Kortom een plezierige verkeerssituatie. Op de enkelbaans wegen laten wij dikwijls achterliggende bestuurders voorgaan, wat dan ook vaak resulteert in een toeterkoor of een knipperlichtenfestival.

Na een positieve rit komen we uiteindelijk aan bij het hotel Cladhan. Van de buitenkant niet super spectaculair maar de kamers zijn netjes en dat is het belangrijkste. We gooien de spullen neer en begeven ons weer naar de motoren. Op naar het Falkirk wheel. De sluis / brug die zeer bekend is. Je wordt als boot in een bak met water geloodst en dan vervolgens met je bootje vele meters hoger in het volgende gedeelte gezet. Zeer immens bouwwerk en indrukwekkend om te zien. We komen op het juiste tijdstip. We halen een voorverpakte sandwich want geluncht hebben we nog niet. Terwijl de buiten de droge hap naar binnen werken treedt het Falkirk wheel in werking. Zeer gaaf om te zien hoe alles gaat een bak met boot erin even de lucht in gehesen wordt. Het is geen dagbesteding zullen we maar zeggen maar zeker de moeite waard om te zien. Naast het wiel waren er nog twee hele grote kunst paardenhoofden te zien. Zeer indrukwekkend.

Nu weer terug naar de motoren. Wat ook wel grappig is om te vertellen is dat toen we aankwamen bij het Falkirk wheel we twee zeer enthousiaste Amerikaanse bikers tegenkwamen. De grap was dat terwijl ze compleet gekleed waren in zoals ze zelf zeiden “fake Harley Davidson gear”, ze zelf eigenlijk Suzuki Intruder rijders waren. Back home hadden ze ook een 1500cc, wel een iets oudere maar vol Intruder passie.
Na al deze ervaringen of omdat het gewoon vakantie is zijn we terug gegaan naar het hotel en hebben we de binnenkant van onze ogen bekeken. Geen slecht idee soms even extra uitrusten.

Na een overheerlijk tukje zijn we naar de bar van het hotel gegaan om de wiskey collectie te bepalen. Ook daar raakte we weer aan de praat met een local. Super gezellig gesprek over voetbal en hoe ook hij zeker het oranje team en Feyenoord een warm hart toedraagt. De van origine Poolse barman vroeg nog iets over A… maar dat vergeven we hem gewoon. Weer nieuwe lokale vrienden gemaakt.

Van al dat kletsen zou je haast trek krijgen. Zo gezegd zo gedaan, op naar het lokale Tandoori restaurant. Wat smaken de curries weer heerlijk. Het was zo goed dat we eigenlijk te veel hadden gegeten en we de rest van de avond nog nagenoten.

Na het eten zijn de worldcup gaan kijken in de bar. Ergens tijdens de wedstrijd begonnen we in te storten en zijn we richting de kamer gegaan waar de wedstrijd ook weer aan ging. Dit ging goed tot er een penalty werd toegekend. Sab gooit de tv uit, mompelde nog iets over matchmaking en viel in de slaap. Op voor de nacht!

Next episode: J&S are off the Lockerbie, stay tuned!

Veel liefs

J&S