Dag 7: It’s only two miles!

Vandaag is de eerste rustdag. Wel is het ontbijt tussen 8 & 9, dus echt uitslapen is er niet bij. Misschien maar goed ook, want voordat je het weet lig je rond het middaguur nog te dromen terwijl er zoveel leuks te zien is. Dat zou zomaar kunnen gebeuren met het enorme bed wat we bij de kamer gekregen hebben. Het ontbijt is verder prima, een continental breakfast. Voor diegene die de term ook nog niet kende een ontbijt zonder warme elementen zoals ei, haggis, worst, etc. Deze was verder prima georganiseerd en lekker. Na het ontbijt hebben we de blog bijgewerkt en wat foto’s geüpload, allemaal rustig aan.

Na het bijwerken zijn we ons gaan omkleden voor de dag activiteiten aldus Jorg de tourleider. Eerste stop: het Lochness Exhibition Center. Deze expositie over natuurlijk het Lochness monster zat uphill down the road. Het was een leuke tour die bestond uit het doorlopen van 6 kamers waar zich iedere keer een nieuwe film afspeelde. Zo werd je meegenomen in het ontstaan van de mythe, de waarschijnlijkheid hiervan, de diverse onderzoeken die zijn uitgevoerd naar het bestaan van Nessie. Het eindresultaat laat zich haast raden, ze konden alleen weerleggen wat mensen als argument hebben aangebracht dat hij zou bestaand i.p.v. te onderbouwen dat hij zeker niet bestaat. Tja ga je nog zonder duidelijkheid de deur uit!

Na een kort plaspauze van Sab want ja vrouwen he…wat een gezeik , gingen we voor het nabijgelegen Urquhart Castle. Dit zou een van de grotere ruïnes betreffen en op loopafstand liggen. Bij benadering ongeveer een half uurtje lopen. Kortom zo sportief als we zijn zetten we de pas erin, lekker in het volle zonnetje. De route naar het Castle was net als op de motor zeker de moeite waard en hebben we het fotogeheugen weer wat voller geschoten. Het enige wat ons verbaasde, was dat we na een half uur lopen een bord tegen kwamen, met de voor ons nu hilarische tekst: Urquhart Castle, 1 mile ahead. Dit strookt niet helemaal met het beeld wat ons was voorgehouden dat het een half uurtje lopen zou zijn, dit half uurtje was al reeds verstreken. Na nog ruim 20 minuten gelopen te hebben in de brandende zon en niet helemaal voorbereid op een looptocht van bijna 1 uur, kwamen we dan toch aan bij het kasteel. De ruïne was zeker indrukwekkend. Vooraf kreeg je een leuke film te zien over de historie van het kasteel en hoe het in verval was geraakt. Na de film kon je lekker rondstruinen en genieten van het uitzicht over Loch Ness. Na een tijdje rondgelopen te hebben waren de voeten moe en het hoofd vol, kortom tijd om naar de Fiddlers te gaan om te genieten van een welverdiende lunch. Aangezien we gezien hadden dat er bussen reden vroegen we of er ook een bus naar Drumnadrochid ging. Deze vraag bleek niet zomaar te beantwoorden, lastige time tables enzo. Uiteindelijk kwam de cassière met de oplossing: we konden ook even lopen naar Drumnadrochid om bij het toeristcenter de juiste timetable op te vragen en het beste kwam nog: It’s only two miles. Dit verklaarde direct waarom ons voeten al enigszins aan het protesteren waren en een half uurtje lopen toch erg ambitieus is voor ongeoefende hikers oftewel bikers! Daarnaast natuurlijk lachwekkend dat je naar je eindpunt wordt gestuurd om te zien hoe laat je de bus moet nemen vanaf het vertrekpunt. Kortom we zetten de pas erin en met een kleine mopper onderweg behaalde we de eindstreep. De prijs een overheerlijke homemade courgette soup en een tuna melt, het mag duidelijk zijn dat deze weggespoeld werden met een Lochness Ale. De brouwerij zit hier om de hoek.

Na een overheerlijke lunch hebben we ons dan toch te prooi laten vallen aan het kingsize bed en even genoten van een middag snurksessie. Uitgeslapen en wel zijn we vervolgens op het terras neergestreken om de routes voor de komende dagen uit te werken. Dit in de zeer warme zon. Rond de klok van half 8 gingen we naar binnen om te genieten van een overheerlijk diner. De perfect klaargemaakte lokale producten zoals zalm, wild, forel etc. smaakte weer heerlijk. Je zou niet snel verwachten dat een zeer ruime wiskey bar annex restaurant dit soort gerechten serveert, een Fish & Chips was meer de verwachting. Gelukkig dat deze verwachting niet uit kwam. Het diner topte we af met een Vintage Bottle Flight, een plankje met 3 mooie vintage Dram’s. In dit geval een Abelour 12 year, Balbliar 5 year en Bowmore 10 year. Wat heb je toch een pech als je tegenover een award winning wiskey bar verblijft. Nadat alle drankjes verdwenen waren hebben we de laatste hand gelegd aan de routes. Ondertussen maakte Sab nog even vrienden met de buurt poes. De kwijler moest perse er op schoot, tot groot genoegen van Sab.

Nu zijn we klaar voor de reis van vandaag en tik ik nog even het verslag van gister. Jammer genoeg gaan we alweer weg, maar hier komen we zeker nog terug! Vandaag, op naar Findhorn wat bekend is om zijn energierijke bodem en bijzondere resultaten wat betreft het verbouwen van groentes. Het B&B verwacht ons in ieder geval en de route is bepaald. Op voor de volgende episode!

Tot de volgende blog, veel liefs!

J&S